Een nieuw elan voor de Vlaamse sociale strijd ?
De Vlaamse strijd is altijd een sociale strijd geweest. Althans in den beginne toch. Naarmate Vlaanderen na de Tweede Wereldoorlog economisch sterker werd, verschoof de aandacht van de Vlaamse strijd verder weg van het sociale, richting het institutionele. De economische bloei van de jaren zestig van de vorige eeuw stuwde toch vooral de idee van een grotere autonomie voor Vlaanderen. Immers, hoe meer Vlaanderen zelf kon beslissen, hoe meer Vlaanderen ook zelf de vruchten van de bloeiende economie zou kunnen plukken. De Volksunie, als grootste naoorlogse Vlaams-nationale partij, spitste haar aandacht daarom meer en meer naar het tweede deel van haar slogan: sociaal en federaal.
Federalisering van België
Ook toen de federalisering van België uiteindelijk een feit werd en er een volwaardige Vlaamse regering en parlement waren, bleef de aandacht als vanzelf verder naar het economische gaan. Als je er de opeenvolgende beleidsverklaringen en ‘toekomstprojecten’ op naleest, valt meteen op dat de nadruk voor het overgrote deel op de economische versterking en de bijna mythische ondernemingszin van Vlaanderen ligt.
Onenigheid binnen de Vlaamse beweging
De politieke sturm und drang op het institutionele vlak zorgde echter ook voor onenigheid binnen de Vlaamse beweging, die zich politiek manifesteerde in een (af)splitsing van de radicalere stemmen binnen de Volksunie. Dat schisma bracht meteen ook een thema op de voorgrond dat het sociale karakter van de Vlaamse beweging nog meer onder druk zou zetten: migratie en integratie. De nieuwe gevormde partij, het Vlaams Blok, verlegde de ‘sociale strijd’ van (Vlaamse) arbeider tegen (Franstalige) patroon naar (Vlaamse) autochtoon tegen (vreemde) allochtoon en maakte er zo een etnische strijd van.
Sociale component
Je kan natuurlijk stellen dat in elke invulling van de Vlaamse strijd altijd wel een sociale component zit. Het herbekijken of stoppen van de transfers kan maken dat de vrijgekomen middelen sociaal kunnen aangewend worden in Vlaanderen. Het afschaffen van de taalfaciliteiten kan teruggebracht worden tot de lange strijd die gevoerd is om het Nederlands zijn rechtmatige plaats te geven. Het streven naar Vlaamse onafhankelijkheid, of in afwachting daarvan, meer Vlaamse bevoegdheden en het wegwerken van het federale democratische deficit kan gezien worden als een manier om de politiek meer op maat van de burger te brengen.
De politiek blijft steken in slogans en kortetermijndenken
Die sociale componenten worden echter zelden of nooit concreet uitgewerkt of uitgesproken. De politiek, bij monde van de partijen, ook de Vlaams-nationalistische, blijft steken in grote woorden en korte-termijn-denken en belangrijke sociale thema’s zoals sociale huisvesting, (kinder)armoede, integratie, arbeidsbeleid blijven onderbelicht. Zeker, ze steken de kop af en toe wel eens op, maar dan meestal als er bij de kiezer gescoord moet worden.
Sociale gevolgen
Maar er is hoop. De coronacrisis die ons nu al meer dan een jaar in een houdgreep heeft, heeft verregaande sociale gevolgen waarvan we de impact nog niet ten volle beseffen. De zorgsector kreunt onder het tekort aan mensen en middelen, de culturele en evenementensector staat al maanden op droog zaad en in de horeca regent het faillissementen. En de schade beperkt zich niet tot het financiële. Ook de maatregelen om het virus in bedwang te houden, wegen loodzwaar op de bevolking. Ouderen raken vereenzaamd, grootouders kunnen hun kleinkinderen niet zien, jonge ouders worstelen met thuiswerken en hun peuters bezighouden, koppels vallen uit elkaar, jongeren kunnen zich niet uitleven met hun vrienden,… Laat het duidelijk wezen dat dit nog zal nazinderen lang nadat het virus bedwongen is.
ONAF, het ledenmagazine van de VVB
Categorieën
Bekijk hier de cartoons van Van Mol
Archief nieuwsberichten
De Vlaamse beweging zal opnieuw haar historische sociale gelaat moeten tonen
Ook de Vlaamse beweging zal daar rekening mee moeten houden. Wanneer het leven na het virus weer op gang komt, zal het erop aankomen niet alleen de scheuren in het economische, maar zeker ook in het sociale weefsel te herstellen. Mensen die alles verloren zijn, die er mentaal helemaal onderdoor zitten, hebben geen boodschap aan een zoveelste steriele staatshervorming of zelfs aan grote woorden over Vlaamse onafhankelijkheid. Nee, de Vlaamse beweging zal opnieuw haar historische sociale gelaat moeten tonen. Door solidariteit te bevorderen, door het verenigingsleven weer mee op gang te trekken, door de culturele sector een duw in de rug te geven, door de Vlamingen -alle Vlamingen, ongeacht kleur, afkomst of overtuiging- samen te brengen, kortom: door de Vlaamse samenleving hechter te maken dan ooit tevoren.
'Volk, word staat'
Laten we het intussen wat oudere Vlaamse adagium ‘Volk, word staat’ opnieuw tot leven brengen en er een nieuwere wending aan geven. Laten we dat volk verenigen tot een natie, een gemeenschap van mensen die zich echt, hecht en oprecht verbonden voelen. De Vlaamse beweging heeft vele troeven in handen om (opnieuw) de stuwende kracht te worden van de sociale heropleving eens we weer uit het corona-dal kruipen. Een uitgebreid aanbod aan Vlaamse verenigingen is actief in alle geledingen van de maatschappij. Als die de handen in elkaar slaan en zich, elk op hun gebied, actief inzetten voor het welzijn van onze samenleving, en ja ook van onze economie, dan zal dat het Vlaamse natiegevoel sterker doen groeien dan eender welke canon.
De sociale strijd die de Vlaamse strijd ooit was en die het achtergestelde Vlaamse volk van weleer gemaakt heeft tot het welvarende Vlaanderen dat het vandaag is, moet nu een tweede adem vinden in het samenbrengen van het Vlaamse volk van vandaag. Dat is een divers volk, een volk met verschillende wortels, waarvan er sommige zich nog maar recent in de Vlaamse klei geplant hebben. Een volk ook dat intussen al een hele tijd van onder de kerktoren is gekropen en zich zonder schroom aan de wereld kan tonen. Als de Vlaamse beweging die sociale strijd wint en van Vlaanderen een echte natie maakt, dan staat niets dit ‘volk’ in de weg om een ‘staat’ te worden.
Deel dit bericht op uw sociale mediakanalen of verzend de link met een E-post bericht.
De Vlaamse Volksbeweging een duwtje in de rug geven? Uw steun zorgt ervoor dat de Vlaamse Volksbeweging haar werk kan blijven uitvoeren. Bovendien krijg je jaarlijks vanaf een bedrag van €40 een fiscaal attest.