Vlaamse Beweging is sociale beweging. Een interview met oud-voorzitter Guido Moons.
Naast “Nu” en “Nie pleuje” horen we van jou ook vaak de zinsnede “Vlaamse Beweging, Sociale Beweging”. Waarom?
Daarvoor wil ik graag verwijzen naar wat wijlen oud-voorzitter Eric Defoort naar voor schoof i.v.m. de idee van Vlaamse onafhankelijkheid: “Vlaamse onafhankelijkheid is géén doel op zich, geen fetisj maar wél een instrument om in Vlaanderen naast volwaardig politiek zelfbestuur ook welvaart en welzijn te creëren. Je kan toch nooit een onafhankelijk Vlaanderen bouwen op een sociaal-economisch kerkhof?” En juist die sociale component vind je steeds terug binnen de VVB-werking. Of het nu ging over ‘Werk in eigen streek’ in de jaren 60 of over een Vlaamse verankeringspolitiek in de jaren 80 en 90 of over de splitsing van B-H-V, dat sociale element was altijd aanwezig. Toegegeven, de ene keer meer prominent op de voorgrond dan de andere keer.
Ook deze maand brengt Jan Wieërs ons nieuws uit Baskenland. In de maart-editie is er speciale aandacht voor de strapatsen van het Spaanse koningshuis en de negatieve rol van de katholieke kerk (de huidige paus incluis) die zoals steeds de kant van de machthebbers en de staat kiest. Gelukkig zijn er ook petits vicaires. Niet alleen in Vlaanderen maar ook in Baskenland.
In WT 2021/1, het tijdschrift van het ADVN over de geschiedenis van de Vlaamse beweging, verdiept politicoloog Edi Clijsters zich in de mislukte alliantie tussen de Volksunie en de Vlaamse Demokraten anno 1965, die samenloopt met de beginjaren van zowel het VABT als de VVB. © Foto ADVN
‘De Vlaamse beweging én de V-partijen streven in alle diversiteit samen naar één enkel gemeenschappelijk doel : een onafhankelijke Vlaamse staat’ schrijft nationaal voorzitter Hugo Maes in zijn maandelijkse brief aan de leden van de VVB
De Vlaamse natie heeft nood aan onafhankelijkheid en recht op een eigen staat. Niet aan een nieuwe staatshervorming die de federale veelkoppige draak verder probeert in leven te houden.
Net zoals alles communautair is, in dit federale land, is coronastrijd nu ook een stukje taalstrijd. Het koninkrijk van twee maten en twee gewichten, waarbij Vlamingen keer op keer aan het kortste eind trekken, wordt dan ook beter gesplitst. Twee volkeren, twee naties, twee staten en volle kracht vooruit voor Vlaamse onafhankelijkheid! #VlaamseStaatsvorming ‘
Een interview met de nieuwe medewerkers Arvid Peeters en Johannes Meremans. Vijf vragen aan de stafmedewerkers.
In zijn brief aan de VVB-leden van maart heeft nationaal voorzitter Hugo Maes het over het democratisch deficit van coronamaatregelen, de wilde plannen van Vivaldi voor een volgende staatshervorming en de noodzaak, voor alle V-partijen, om samen aan het onafhankelijkheidszeel te trekken. Veel leesplezier!
FUMUS PERSECUTIONIS. Spaanse lawfare tegen de Catalaanse onafhankelijkheidsbeweging. Zal het Europees parlement de onschendbaarheid van de Catalaanse volksvertegenwoordigers opheffen ?
De Catalaanse Nationale Vergadering lanceert de internationale campagne #DefendCataloniaSaveEU, tegen de opheffing van de parlementaire immuniteit van Catalaanse EP-leden.
Vlaanderen, cultuur en onafhankelijkheid gezien door de bril Jean-Pierre Rondas wordt door Mark Van Mullem minstens even scherp én kritisch onder de loep genomen.
In oktober 2020 verscheen bij uitgeverij Doorbraak Een kwestie van bestaan. Vlaanderen in de Wereld.
In deze bundel verzamelde kritieken koketteert Jean-Pierre Rondas graag met Michel Houellebeccq en GK Chesterton, trekt stevig van leer tegen het postmodernisme, wat zowat een rode draad vormt doorheen het boek, fileert links alsook het ‘politiek correct denken’ en spaart zijn collega’s van de schrijvende pers allerminst.
Op 14 februari gingen de Catalanen naar de stembus om een nieuw parlement te kiezen. Aanleiding voor deze verkiezingen was de ‘ongehoorzaamheid’ van president Quim Torra, een uitwas van het nog steeds aanhoudende conflict rond de politieke gevangenen. De Catalaanse president had het aangedurfd om de wetten van Madrid te negeren en spandoeken op overheidsgebouwen geduld die deze toestand, inmiddels formeel erkend als in strijd met de meest fundamentele mensenrechten, aan te klagen.
Torra werd daarvoor veroordeeld en nieuwe verkiezingen werden uitgeschreven.
Vlaamse onafhankelijkheid streven wij, bij de VVB, niet na als doel op zich, maar als opstap naar een betere en andere samenleving.
Een inclusieve maatschappij, waarin alle Vlamingen hun noden en verwachtingen erkend en ingebouwd zien. De Vlaamse beweging dient dit fundamentele debat zelf te voeren en van daar uit de politieke weg te effenen naar een zelfstandig Vlaanderen.
Nieuwjaar is traditioneel het moment waarop door verschillende partijen een aantal ballonnetjes worden opgelaten. Zo ging het dit jaar over de toekomst van het land, met 2, 3 of meer gewesten en/of gemeenschappen waarbij steevast de toekomst van Brussel op het menu staat.
Het Vlaams Komitee voor Brussel zorgt, in de Brusselse Post van januari, voor een overzicht van de standpunten van de betrokken partijen en bekijkt de mogelijke gevolgen. Voor Brussel, voor Vlaamse onafhankelijkheid, en voor onze financiën.
De nieuwjaarsboodschap van onze nationale voorzitter las u hier al.
Maar hoe kijken onze jongeren naar het voorbije en het nieuwe jaar. Hoe zien zij in 2021 de toekomst van Vlaanderen en die van Vivaldi, een regering waarvan corona de mortel uitmaakt. U leest het hier!
“Blijf in je kot” was het motto van het rampjaar 2020.
De VVB maakte van de nood een deugd. Wij gebruikten de ophokplicht om de communicatie van de VVB van top tot teen te vernieuwen.
Los van of je nu voor of tegen de Europese Unie bent, over één zaak is iedere neutrale waarnemer het wel eens: een zekere vorm van hypocrisie bepaalt het beleid op het Europese eiland in de Brusselse Leopoldswijk. Vermanende vingertjes richting Polen, Hongarije, Groot-Brittannië zijn legio. Maar ook tot ver buiten onze Europese grenzen (Hong-Kong bijvoorbeeld) rijkt de belerende Europese arm.
Na jarenlange gebundelde inspanningen van zowel het gerecht als de diplomatie, en nog wat Europarlementsleden, is Madrid er eindelijk in geslaagd om de uitlevering te bekomen van twee Basken. De uitlevering van ene, opgesloten in Frankrijk, Josu Urrutikoetxea, bevestigd op 4 en op 17 november jl door het Franse Hof van Cassatie, wekt al wat minder verbazing dan de andere. Frankrijk leverde al vaker zogenaamde ‘terroristen’ uit, ook al gebeurde dat niet lukraak en voor om het even welke feiten.
Op dinsdag 19 november overleed ons trouwe VVB-lid Willy Kuijpers. Op hoeveel manifestaties, colloquia of betogingen mochten we hem (op zijn sandalen) niet verwelkomen? Genieten van zijn spitse opmerkingen en zijn zo kenmerkende lach. Net hij, de man in de Vlaamse beweging die ook altijd over de grenzen keek (en ze vaak verlegde), werd geveld door de pandemie die geen grenzen kent. We bieden de familie onze oprechte deelneming aan.
Onder het motto ‘Eén land, één systeem’ hakt de Volksrepubliek China verder onverbiddelijk in op het zelfstandig statuut van Hong Kong, waar op 11 november negentien van de zeventig parlementsleden, d.w.z. de volledige oppositie, ontslag nam uit protest tegen deze ondemocratische gang van zaken.
Ook al worden separatisten hier niet opgesloten en nemen de Vlaams-nationalisten geen ontslag uit het federaal parlement: de Vlaamse vork zit fundamenteel niet anders aan de belgische steel.
Welke Vlaamsgezinde kent niet het krantje De Zes? Een uitgave van het Komitee der Randgemeenten. Iedere drie maanden krijg je info over de zes faciliteitengemeenten die rond Brussel liggen. (Geef de zes namen, altijd een leuke quizvraag). Dit actieve comité bestaat dit jaar zestig jaar. Meer dan een reden om even bij hen aan te kloppen. We trokken daarvoor naar hoofdredacteur-penningmeester en medeoprichter Johan Laeremans.
Bekijk meer video’s op het Vimeo kanaal van de Vlaamse Volksbeweging