Hugo Maes
Algemeen voorzitter VVB
- Hugo Maes
- maart 20, 2020
- 12:51 pm
Belgisch Corona-surrealisme
Een schip verkeert in nood. Het zit in een zware storm en staat in brand. Het is alle hens aan dek om het gevaar te bestrijden. Alle hulp, alle krachten zijn meer dan welkom, ze zijn nodig, onontbeerlijk.
En toch zegt een deel van de bemanning, dat zich heeft opgesloten in de stuurhut rond een kapitein zonder vaarbrevet, dat het de hulp van de anderen niet wil en ze op geen enkele manier zal betrekken bij het blussen van de brand en het verder besturen van het schip.
Dat is wat de voorbije dagen in de federale stuurhut van het schip ‘la Belgique’ is gebeurd.
Stuurlui/ministers
De kapitein staat aan het hoofd van een ploeg die meer dan de helft van de stuurlui/ministers levert (8 op de 14) en slechts goed is voor minder dan één tiende van de stemmen uitgebracht voor de Kamer (14 zetels op 150) . Zij zit in de stuurhut met nog 6 andere stuurlui, in het totaal goed voor 38 zetels op de 150. Een minderheidsregering in alle mogelijke opzichten.
Sanitaire crisis
Het land wordt geteisterd door een sanitaire crisis die economisch de verwoestende gevolgen van een regelrechte oorlog zal hebben maar een hooghartige minderheidsregering weigert, omwille van politieke spelletjes, de uitgestoken hand van de Vlaamse meerderheid.
ONAF, het ledenmagazine van de VVB
Categorieën
Bekijk hier de cartoons van Van Mol
Archief nieuwsberichten
Schaarse Vlamingen
Vreemd genoeg nemen deze ploegen die meeheulen met de groep rond de kapitein genoegen met maar 3 van de ministerfuncties elk. Hetzij minder dan de helft van de ploeg van de kapitein ( 6 tegen 8) die in Vlaanderen overigens totaal onbekend is. Terwijl deze schaarse Vlamingen in de regering, met 12 zetels elk in het parlement, niet bepaald meer of minder zwaar wegen dan de MR-kompanen. Samen, als Nederlandstaligen, zijn ze zelfs goed voor 24 zetels. Nog steeds geen meerderheid, maar beduidend meer dan de 14 zetels waar de Franstalige kapitein op eigen kracht kan op steunen.
Kamervoorzitter
Een van de twee Vlaamse ploegen is er ietwat minder slecht aan toe en mocht ook de kamervoorzitter leveren.
Een kamervoorzitter die de kapitein en zijn kabinet in de surrealistische positie heeft geloodst waar het zich nu in bevindt. Maar staat surrealisme, in de negatieve en niet de artistieke zin van het woord, niet synoniem, na al die mislukte staatshervormingen, voor politiek België?
Institutioneel monster
Het minderheidskabinet is in een draaikolk beland waaruit een flink door elkaar geschud institutioneel monster is komen naar boven drijven. Een ‘volwaardige’ regering, maar met beperkte bevoegdheden. En zonder meerderheid in de kamer.
Het monster mag, zo volwaardig is het, enkel de corona-crisis bezweren. Wat behelst die strijd precies? Niemand weet het. Maar het minderheidskabinet mag wel zonder de minste inspraak van de meerderheid doen wat hem goeddunkt. En hoe lang zal die strijd duren? Niemand weet het echt. Volgens de enen drie maanden, volgens de anderen zes. Nog anderen stellen, samen met de wetenschappers, dat het niet te bepalen valt. Er zijn er, tenslotte, die beweren dat het kabinet aan zet is tot 2024. Al dan niet na uitbreiding maar, dat staat wel vast, nog steeds zonder Vlaamse meerderheid.
Hoe moet het nu verder?
Wie braaf was, de voorbije week, en het monster mee uit de draaikolk aan de oppervlakte heeft gehesen, wordt beloond. Die zal ‘betrokken’ worden bij de corona-plannen van de kapitein en zijn handlangers. Hoe, waar, wanneer : geen procedure die het bepaalt. Ook daar is het dus willekeur en koffiedik kijken.
Verkozen Vlaamse meerderheid
De anderen, de verkozen Vlaamse meerderheid, dat staat wel vast, mag niet mee doen. Zij mogen alleen toekijken hoe het zwalpende en brandende schip de storm tegemoet gaat en voor het overige verder stuurloos ronddoolt.
Het argument van de noodsituatie, alle hens aan dek, gaat niet op want in dat geval mag, moet zelfs iedereen kunnen mee doen.
Wat rest er deze anderen als mogelijkheid tenzij het schip te verlaten van zodra de storm dat toelaat ? Zij zitten niet in de stuurhut maar staan aan het roer van een sleepboot, de ‘Vlaanderen’. Die ze zelf, naar eigen goeddunken kunnen besturen.
De sleepboot die tot nog toe ‘la Belgique’ op sleeptouw nam. Maar op eigen kracht sneller, beter en veiliger uiteindelijk in de haven zal geraken.
Wat houdt hen nog tegen? De moed om het touw dat de ‘Vlaanderen’ aan ‘la Belgique’ vasthoudt eindelijk te lossen.
De oproep van de VVB aan de Vlaamse partijen is dan ook duidelijk. Vaar eindelijk een eigen koers, los dat Belgistan dat Vlaanderen toch niet mee wil laten beslissen.
Zelfs niet in tijden van hoogdringende nood.
Bereid de splitsing voor, nu, snel, concreet, efficiënt, meer dan ooit. De tijd dringt.
Het is tijd voor Vlaamse staatsvorming !
Hugo Maes
Deel dit bericht op uw sociale mediakanalen of verzend de link met een E-post bericht.
De Vlaamse Volksbeweging een duwtje in de rug geven? Uw steun zorgt ervoor dat de Vlaamse Volksbeweging haar werk kan blijven uitvoeren. Bovendien krijg je jaarlijks vanaf een bedrag van €40 een fiscaal attest.