Terloops gezegd, die federale tegemoetkoming om onze gas- en ook stroomprijzen te temperen, had de Atheense komediedichter Aristofanes vandaag als een veel te late “knetterende scheet” afgedaan. Want gecombineerd met een BTW van 6% voor amper 4 maanden, plakt die pleister toch ruim ondermaats. Of niet soms en zouden wij toch ongelijk hebben? Want stel dat straks onze lamp fataal uitgaat door de kernuitstap, dan zien we het wel niet meer zitten, maar onze electriciteitsfactuur krimpt daarentegen tot een schijntje in ons huishoudbudget. Dit alles dan met dank aan de groene Tinne Van der Straeten. Oh ja, Vlaanderen zou ook nog iets doen na de reeds schamele 50 euro van Demir. Maar ze gaan deze keer voor structurele maatregelen, wat in simpele zielentaal betekent “beperkt in centen en alleszins niet voor direct”. Ook knetterend dus, nietwaar Aristofanes? 

Anderzijds moet Ik Alexander I wel gelijk geven als hij ons leert dat koken geld kost en onze lamentabele staatsfinancies tot strakke soberheid nopen. We zijn nu al Europees recordhouder met een blijvend begrotingsgat van 4%, een inflatie van 7.6% en de quasi hoogste belastingdruk ter wereld. De premier vermaant ons dat hij als groot staatsman de knip op de beurs zal houden met uitzondering natuurlijk voor het strikt noodzakelijke zoals o.a. 14 miljard voor ons heldhaftig leger, 37 miljoen voor de Coburgse steuntrekkersfamilie, de mistige migratiefactuur, 170 miljoen voor de opknapbeurt van het Jubelpark om 2 eeuwen belZiek te fêteren en het kwistig onze poen uitdelen door Meryame Kitir overal waar de aardkloot (volgens haar) nood lijdt. Socialisten en centen nietwaar, altijd moeilijk.