Fête nationale!
Morgen is het weer zo ver, fête nationale in belgenland, in het Frans want Vlamingen komen er, behalve voor het betalen van de rekeningen, op dat niveau bestuursgewijs amper aan te pas.
En het is dit jaar bovendien ‘feest’ wegens het ‘tinnen ambtsjubileum’ oftewel ‘tien jaar koning Filip’ op de troon.
Grote peiling
Als verjaardagsgeschenk kreeg de hele monarchie, koning, koningin en troonopvolger, van VTM, HLN, Le Soir en RTL, een heuse peiling cadeau, uitgevoerd bij een indrukwekkend staal van 1 000 ‘waarde landsgenoten’. Eerlijk verdeeld en divers zoals het hoort, maar met toch wel 3,1% foutenmarge.
Het rapport dat door deze fractie van het ‘tous ensemble’-gevolg wordt uitgereikt is, alles bij elkaar geteld, allesbehalve feestelijk voor de betrokkenen.
De resultaten, zoals het in deze twee-naties-staat de gewoonte is, worden bovendien bij de aanvragers ervan opmerkelijk anders geduid boven en beneden de taalgrens. Wat de staat van ontbinding van het koninkrijk waarin ééndracht macht maakt, op deze 21ste juli en tiende verjaardag, voor zo ver als nodig, nogmaals bevestigd.
Meer republikeinen ?
Bij Le Soir verdiept men zich vooral in de vraag of de republikeinen er al dan niet op vooruit gaan. En verkneukelt men zich niet zozeer over het gegeven dat dit aantal effectief stijgt maar niet te hard, – ‘la monarchie résiste’ heet het- maar vooral in het feit dat bij N-VA 54% monarchisten zouden rondlopen. Ook al dient men toe te geven dat de resultaten, omwille van de beperkte draagwijdte van het aantal geraadpleegde ‘waarde landgenoten’ alias het ‘échantillon’, toch wel heel twijfelachtig zijn.
Het aantal republikeinen is, volgens Le Soir, wel degelijk gestegen. Van 18%, bij Nederlandstaligen, op het moment dat de koning de troon besteeg in 2013, om nu, anno 2023, in Brussel, 31% te bedragen en in de rest van Vlaanderen 29%. Omgerekend een vooruitgang van gemiddeld 66% voor ons grondgebied. Niet zo’n leuk nieuws voor de 10-jarige dus.
Geslaagd maar met de hakken over de sloot
Bij de Vlaamse initiatiefnemers tot grote koninklijke peiling, worden republikeinen en royalisten ook geteld. Maar ligt de focus bij de commentaargevers elders. Daar wordt vooral gelet op de prestaties van de monarchie zoals die worden ervaren door de duizendkoppige bevolking, waarbij criteria als ‘professioneel, meelevend, naturel, onwennig en afstandelijk’ worden afgetoetst.
Met een resultaat van 5,9/10 op het tienjarig rapport kan niemand rond de vaststelling dat hooguit sprake kan zijn van slagen ‘met de hakken over de sloot’.
Een positieve evolutie
Nochtans weerklinkt in de media lof voor het staatshoofd en zijn koninklijke omgeving. In 10 jaar tijd zou de vorst ‘positief geëvolueerd’ zijn. Het omgekeerde zou pas écht dramatisch geweest zijn gelet op het uitgangspunt waarbij zelfs de hofmaarschalk, na de zoveelste ontluisterende tussenkomst van ‘Filips de Taaie’, ooit ‘hij kan het niet’ zuchtte.
De redenen waarom sprake is van beterschap worden in Le Soir ( in ‘Les 10 clefs de l’évolution du Roi en dix ans ‘– Martine Dubuisson, 18 juli 2023) uit de doeken gedaan. Van ‘iets minder hyper-voorzichtig, over ‘een zekere’ sereniteit in de communicatie die nu ‘wat vlotter’ verloopt of raadgevers die inmiddels wél kunnen loslaten: het komt wat meewarig over. Van échte verjaardagspluimen is hier niet echt sprake.
Het is, voor de monarch-in-nog-steeds-voortdurende-evolutie, dan ook niet makkelijk. Met, zoals oud-premier Leterme het stelt , (Wim Van De Velden,De Tijd ,19 juli 2023) : ‘een rol binnen een beperkte persoonlijke manoeuvreerruimte’ die, tegen de aanvankelijke vrees in, ‘perfect wordt ingevuld’ kan er wat applaus af. Maar het slotwoord, namelijk: ‘Als koning werkt hij niet op impulsen en is er weinig temperament’ luidt daarbij allesbehalve vrolijk.
Of vertaald door Bart De Wever (ibidem) : ‘De koning is toegewijd, sterk omringd, en geeft altijd blijk van de ambitie om professioneel vooral geen fouten te maken. Dit gaat misschien ten koste van de spontaniteit van zijn optreden, maar het is wel bewonderenswaardig’.
Of nog samengevat : weinig charisma, hard werk, een stijf imago. (‘Slechtere punten dan Willem-Alexander maar werklust valt op, HLN, Wim De Handschutter, 20 juli 2023). Het klinkt wat als willen maar niet kunnen.
Net voldoende om met een krappe meerderheid van 52% van de ondervraagde Vlamingen het instituut-in-evolutie overeind te houden. Zonder enthousiasme, met bedenkingen bij het kostenplaatje en vooral met vraag : voor hoe lang nog?
Hoe lang nog?
Waarbij wij, in tegenstelling tot Ipsos, dat de bevraging voor het verjaardagsgeschenk hield, geen antwoord zoeken op een termijn voor troonsopvolging maar denken aan staatsvorming, aan onze Vlaamse republiek.
Bevrijdend voor het Vlaamse volk maar ook voor de mens(en) achter het koninklijk instituut, opgesloten in het carcan van een gedateerde en fundamenteel ondemocratische instelling.
Met de hulp van Vivaldi, dat de staatsschuld hopeloos liet oplopen, de financiën uitzichtloos liet ontsporen, zo goed als niets realiseerde uit het eigen regeerakkoord en zichzelf daarover ook nog feliciteert, en dus consequent weigert om op te stappen, dat het vertrouwen in de politiek zodoende tot een absoluut dieptepunt herleidde en met glans bevestigde dat in dit land niets nog werkt is er, zowel voor de monarchie als voor Vlaanderen ongetwijfeld snel beterschap oftewel #VlaamseStaatsvorming in zicht.
Dus niet enkel voor het b-land en voor de monarchie maar ook voor ons : een fijne onjaardag op 21 juli!
Deel dit bericht op uw sociale mediakanalen of verzend de link met een E-post bericht.
De Vlaamse Volksbeweging een duwtje in de rug geven? Uw steun zorgt ervoor dat de Vlaamse Volksbeweging haar werk kan blijven uitvoeren. Bovendien krijg je jaarlijks vanaf een bedrag van €40 een fiscaal attest.