Goud voor Vivaldi
Coverfoto © Reporters/Gys
- 21/07/2022
- 09:09
Het gaat niet goed met Vivaldi, het gaat niet goed met het federale land en 21 juli is minder dan ooit een reden tot feesten. De b-structuren zijn onbruikbaar geworden, onaangepast aan de realiteit van onze samenleving. Enkel een onafhankelijke Vlaamse staat biedt ons land een uitweg.
Goud voor Vivaldi
Indien we Vivaldi, op 21 juli 2022, één medaille kunnen toekennen dan is het wel de gouden medaille voor therapeutische hardnekkigheid in het overeind houden van het zevenkoppige monster.
Reeds van bij de vorming van de regering titelde Trends ‘Vivaldi is nefast voor de economie’. (Wim Verhoeven, Trends.knack.be 13 juli 2022). Dit blijkt te kloppen maar het is onvolledig : Vivaldi is nefast zonder meer, ook voor zichzelf.
Vertrouwen is zoek
Het vertrouwen van de bevolking in de federale regering (37% in januari 22) en in de politiek in het algemeen is al niet bijster groot, het vertrouwen binnen Vivaldi lijkt wel helemaal zoek. We kunnen daarbij, zoals wel vaker het geval is, rekenen op Georges Louis Bouchez om de zaken te verwoorden zoals ze zijn: het is de premier zélf die van een gebrek aan respect tegenover zijn partners blijk geeft. ‘Dreigementen, beschimpingen’, in combinatie met een ‘werkmethode en organisatie van vergaderingen’ die niet bevorderlijk blijken om enige vorm van consensus in de hand te werken (knack.be 20 juli 2022). Zelfs binnen de liberale familie botert het niet. En dat terwijl, op de vooravond van de b-feestdag, nog snel voor het (veel te lange) zomerreces, een aantal ingrijpende wetteksten door de strot van het parlement worden gejaagd, (destandaard.be 20 juli 2022) naar beste pseudo-democratische traditie. Tot daar voor de vorm.
Niets lukt nog
Over de inhoud kunnen we eigenlijk kort zijn: alles wat er echt toe doet draait vierkant.
GLB mag dan wel stellen dat de regering (ibidem Knack) in het zadel zal blijven tot 2024 ‘omdat het een verplichting is tegenover het land’. De vraag is of écht plichtsbesef niet tot gevolg zou moeten hebben dat Vivaldi het voor het bekeken houdt, nu niets nog schijnt te lukken.
Conner Rousseau klinkt hoe langer hoe minder overtuigend wanneer hij herhaalt dat verder werken binnen Vivaldi en het bereiken van akkoorden een noodzaak is want zo niet ‘dan worden de extremen nog maar eens groter’ (Simon Andries, destandaard.be 14 juli 2022). De verbetenheid om kost wat kost verder te willen doen zou wel eens een omgekeerd effect kunnen hebben. Want ze drijft, meer nog dan Vivaldi zelf, de kiezer tot wanhoop.
Een collectief C-attest
Het rapport van de regering De Croo, dat op 25 juni verscheen, gelijktijdig met dat van studenten, jeugd en kinderen liegt er niet om. Dat levert een collectief C-attest op met als slechtste van de klas, volgens diegenen die de punten uitdeelden, de eerste minister zelf : ‘Misschien is de premier nog de meest teleurstellende van allemaal’. (Stavros Kelepouris & Jeroen Van Horenbeek, demorgen.be 25 juni 2022).
‘Vivaldi (Dieter Dujardin, tijd.be, 19 juli 2022) ‘sleept zich naar een derde seizoen’ en ‘averij’ is ‘zichtbaar’. ‘Zes van de zeven partijen blijven achter met het gevoel dat PS-voorzitter Paul Magnette niet toelaat dat Vivaldi nog enige ambitie etaleert ‘(ibidem).
Nog voor de persconferentie over het minimum-minimorum- akkoord rond de pensioenen van start ging, waren de partijvoorzitters van de coalitiepartijen er als de kippen bij om hun ontgoocheling te uiten. ‘Redelijk ongezien’ zoals Dieter Dujardin het verwoordt, is méér dan redelijk vriendelijk gesteld.
Goud voor Vivaldi
Géén verbetering in zicht
Het ‘gebrek aan politieke daadkracht’ én ‘ambitie‘ (Ruben Mooijman, destandaard.be, 20 juli 2022) is dan ook schrijnend. En de balans, voor de voorbije twee jaar, ‘niet meteen overtuigend, om het zacht uit te drukken’(Bart Van Craeynest, tijd.be, 20 juli 2020). Met een werkzaamheidsgraad die amper toeneemt – de arbeidsdeal wordt overigens over de zomer getild- een pensioenhervorming die de vergrijzingsfactuur verzwaard (ibidem) en een grote fiscale hervorming die onwaarschijnlijk lijkt, daagt het ondertussen dat de kansen op beterschap, door het voeren van ‘verstandig en vooruitziend economisch beleid’ meer dan ooit ‘pijnlijk klein’ ogen (ibidem).
Economen, ook van over de taalgrens, zijn het er over eens dat de toestand van de overheidsfinanciën dramatisch is. Federaal stevent af op het slechtste begrotingsresultaat van de eurozone, de begroting is helemaal uit koers en, wat erger is, de ambitie om het tekort terug op de rails te krijgen voor het einde van de legislatuur, is vervlogen. (Dieter Dujardin, tijd.be, 14 juli 2022).
De zieke man van Europa
Het geld is op. Het sprookje van het gratis geld is over. België combineert, als enige van alle eurozonelanden, een hoog begrotingsoverschot met een slechte langetermijnfinanciering. Het is de ‘zieke man van Europa’. (Bart Eeckhout, demorgen.be, 20 juli 2022) . En de problemen vallen niet op te lossen, ‘als de politieke samenhang ontbreekt om ook echt het verschil te maken’.
Naar een de facto gescheiden land
Daarbij wordt de kloof tussen Wallonië, Brussel en Vlaanderen steeds groter. (Alain Mouton, trends.be, 13 juli 2022) De Waalse en Brusselse rentelasten verdubbelen, de Waalse schuldgraad ontploft en voor de Franse gemeenschap zien de cijfers er even somber uit. De slechte perspectieven worden bevestigd door het planbureau (Daan Bleus, tijd.be, 18 juli 2022). ‘Als Wallonië en Brussel niet van koers veranderen kom je de facto in een gescheiden land terecht’, luidt dan ook de waarschuwing (Alain Mouton, op.cit).
Kan dit opgelost worden op federaal niveau? ‘Waar geen politieke wil is, is geen weg’ schrijft Isabel Albers (tijd.be, 15 juli 2022). De regering is niet in staat tot ‘hervormen en besparen’. Politici lijken wel onvoldoende doordrongen van de urgentie om, in het bestaande ‘economisch en politiek mijnenveld’ dat er mee stoppen onmogelijk maakt, met een echt plan voor de dag te komen.
ONAF, het ledenmagazine van de VVB
Categorieën
Bekijk hier de cartoons van Van Mol
Archief nieuwsberichten
Goud voor Vivaldi
Géén reden tot feesten
‘Federaal is bijna geen enkele ernstige hervorming nog mogelijk’ is de nuchtere reactie van Koen Geens. (Matthias Verbergt, destandaard.be, 14 juli 2022)
Een terugkeer naar een ‘fédéralisme fort en simplifié’ zoals bepleit door het Instituut Destrée (nota 13 juni 2022) is al langer verleden tijd. Dit centenfederalisme zou, voor onze Zuiderburen, uiteraard, wenselijk zijn. Om evidente financiële redenen.
Maar een natie, die een staat vormt, is meer dan een kwestie van geld alleen. Herfederaliseren houdt geen enkele rekening met het gegeven dat de Vlaamse natie inmiddels een feit is, en dat deze natie onverrichterzake afstevent op politieke volwassenheid onder de vorm van een eigen onafhankelijke staat.
De tandpasta, zoals een andere CD&V’er het stelde, krijg je niet terug in de tube.
Het gaat niet goed met Vivaldi, het gaat niet goed met het federale land en 21 juli is minder dan ooit een reden tot feesten want de structuren zijn niet opgeleefd maar onbruikbaar geworden. Onaangepast aan de realiteit van de samenleving. En dat uit zich elke dag, ook binnen Vivaldi.
Hilde Roosens
Deel dit bericht op uw sociale mediakanalen of verzend de link met een E-post bericht.
De Vlaamse Volksbeweging een duwtje in de rug geven? Uw steun zorgt ervoor dat de Vlaamse Volksbeweging haar werk kan blijven uitvoeren. Bovendien krijg je jaarlijks vanaf een bedrag van €40 een fiscaal attest.