Géén reden tot feesten op 21 juli
Vlaggen halfstok
Vandaag, 20 juli, hangen de vlaggen in Vlaanderen, Brussel en Wallonië halfstok. Een dag van rouw, omwille van de vele slachtoffers van de natuurramp van vorige week. Ook wij leven mee.
Voor wat ons betreft, mag die vlag zeker een dag langer halfstok blijven hangen. Want 21 juli is géén feestdag voor Vlaanderen.
Professor Maddens schreef het, deze week nog (Knack online 19 juli 2021) : Vlaamse onafhankelijkheid is louter een zaak van willen.
Waarbij hij verwees naar de titel van een boek ‘Vlaanderen staat in Europa’ uit 1994, van de hand van twee VVB’ers : toenmalig voorzitter Peter De Roover en politiek secretaris Jan Jambon.
‘De auteurs pleiten ongezouten voor onafhankelijkheid, wars van pragmatisme of Realpolitik. De vraag is niet welke boodschap komt het best over? De vraag is : welke boodschap is vandaag de juiste ? En die is: Onze toekomst in Europa : Vlaanderen onafhankelijk.’
‘Want het project Vlaanderen onafhankelijk steunt op een grondige en juiste ontleding van de toestand, het is redelijk en rechtvaardig.’
Een natie, méér dan ooit
Deze toestand is niet veranderd. Integendeel. Het volstaat van te kijken naar iets wat, helaas, deel uitmaakt van ons dagdagelijks leven. Iets zo essentieel en eenvoudig als de vaccinatiecijfers. En de wereld van verschil die daar gaapt tussen de Vlaamse cijfers en die uit het zuiden van het land. En dit is maar een van de talrijke voorbeelden.
Een verschil dat niet de uiting is van een verschillend beleid – op de Vlaamse bevoegdheden werd de laatste maanden méér dan aanvaardbaar is beknibbeld – maar het resultaat van een fundamenteel andere ingesteldheid van het Vlaamse volk.
Dat is niet per se beter of slechter dan een ander volk, het is anders, en het kijkt, op een verschillende manier dan het Waalse, naar beleid.
De Vlaamse natie is een feit, dat kan niet in twijfel getrokken worden.
Wanneer een volk een natie vormt bestaat de volgende logische stap in het vestigen van deze hegemonie onder de vorm van eigen politieke structuren die volledig in handen zijn van die natie. Zonder grendels, bijzondere meerderheden, taalpariteiten, belangenconflicten en andere toeters en alarmbellen van buitenaf. Zoals dat, nog steeds, voor Vlaanderen geldt.
Ook al werd al lang vastgesteld dat de grondwet maar een vodje papier is: het is niet onze grondwet en hij belemmert wel degelijk nog steeds dat Vlaanderen in volle onafhankelijkheid zou bestaan.
Echt baas in eigen huis
Wij zijn, om het simpel te verwoorden, geen baas in eigen huis. Een huis dat nochtans, dat kan niemand nog loochenen, van ons alleen is. Want het heeft even eigen fundamenten, eigen kamers, een we weten duidelijk welke inrichting wij verkiezen. En welke regels wij daar willen laten gelden.
Ook Wallonië heeft een eigen huis. Met eigen normen, waarden, die verschillen van de onze. Even legitiem, want eigen aan het Waalse volk, niet het Vlaamse.
Vrijheid voor Wallonië
Wij, Vlaams-nationalisten, zouden deze buur graag zijn volledige vrijheid gunnen. We stellen overigens vast dat wanneer het op taal, cultuur, identiteit aankomt, Wallonië zich ook openlijk distantieert van wat eigen is aan Vlaanderen. En dat sedert het ontstaan van het land dat op 21 juli wordt gevierd.
Helaas verkeert dat andere volk chronisch in geldnood en is het aangewezen op een infuus gevoed met Vlaamse middelen. Dus is het wel heel naïef om te geloven dat een volledige scheiding, waarbij Wallonië vrijwillig verzaakt aan Vlaams onderhoudsgeld, er zal komen.
Onafhankelijkheid moeten we zélf grijpen
Onze zuiderbuur zal, uit noodzaak, zo lang de Belgische structuur overleeft, blijven schuiven met bevoegdheden, blijven dreigen met herfederalisering, blijven morrelen aan de hiërarchie van de bestuursniveau’s.
Uiteraard laten wij Wallonië, na de scheiding niet in de steek. We hebben niets aan een buur die het slecht doet. Maar we bepalen graag zelf hoe we het Waalse volk verder helpen.
Het is aan ons, en aan ons alleen, om de Vlaamse onafhankelijkheid te willen en ze ook tot stand te brengen. De scenario’s bestaan, ze werden uitvoerig beschreven. Aan Vlaanderen om dat ook te willen. Om ons Vlaams plan ook echt uit te voeren.
Want het is niet enkel redelijk en rechtvaardig, het is ook het enige logische gevolg van de geschiedenis, en van onze strijd voor een écht onafhankelijk Vlaanderen. Een staat in Europa en in de rest van de wereld.
Hilde Roosens
Deel dit bericht op uw sociale mediakanalen of verzend de link met een E-post bericht.
De Vlaamse Volksbeweging een duwtje in de rug geven? Uw steun zorgt ervoor dat de Vlaamse Volksbeweging haar werk kan blijven uitvoeren. Bovendien krijg je jaarlijks vanaf een bedrag van €40 een fiscaal attest.