Luckas Vander Taelen is gefascineerd door de rol die het toeval speelt in een mensenleven. Zonder toeval had hij nooit bestaan. Zijn bijzondere ontstaansgeschiedenis vertelt hij aan de hand van brieven die zijn grootvader in de loopgraven schreef. Al schrijvend doorkruist hij de Westhoek, op zoek naar de geest van zijn pépé.
‘Dat ik besta, heb ik aan de Eerste Wereldoorlog te danken. Vijftien miljoen soldaten en burgers verloren er hun leven, maar ik kreeg het mijne cadeau, weliswaar veertig jaar na de wapenstilstand. Als de jaren tussen 1914 en 1918 banale vredesjaren waren geweest, dan was mijn grootvader Achille nooit naar Engeland gegaan. Dan had hij daar niet Joséphine, de vrouw van zijn leven, gezien. Hun wegen zouden elkaar nooit gekruist hebben.’
