Gust Peeters

Ondertussen in Barcelona

Ondertussen in Barcelona

Gewezen burgemeester van Barcelona Ada Colau (partij: Barcelona en Comu, onderdeel van En Comu Podem, de Catalaanse component van het linksalternatieve Podemos) blijft wild om zich heen schoppen. Twee verkiezingen geleden lukte het haar om toenmalig burgemeester Xavier Trias, van de traditionele, ondertussen wel opgedoekte Catalaanse centrumpartij CiU, uit het zadel te wippen. Bij de vorige verkiezingen kwam haar rivaal van het links-republikeinse ERC, Ernest Maragall, als sterkste uit de strijd. Normaal gezien zou Maragall toen burgemeester geworden zijn, maar Colau ging stemmen voor zichzelf zoeken bij de rechtse lijst van Catalaan én gewezen Frans eerste minister Manuel Valls – volgt u nog? – en slaagde er zo in haar mandaat te verlengen met een tweede periode.

Ondertussen in Barcelona
Xavier Trias.

Beter dan niets?

Bij de recente gemeenteraadsverkiezingen haalde Xavier Trias, kandidaat namens Junts en enkele kleinere partijen, weerwraak: zijn kieslijst haalde de meeste verkozenen binnen. De lijst van Colau eindigde op de derde plaats, maar dat was niet bepaald naar haar zin. Omdat er maar een beperkt stemmenverschil was tussen haar partij Barcelona en Comu en de socialistische PSC die tweede
eindigde, vroeg Colau een hertelling van de stemmen, iets wat volgens de Spaanse kieswetgeving kan. Die hertelling bracht voor haar geen zoden aan de dijk: de hertelling bevestigde de eerder vastgestelde cijfers. De partij van Colau eindigde dus op de derde plaats, punt.

Het verhaal is daarmee echter niet af. Colau kreeg een aanval van acuut geheugenverlies en vergat “diplomatisch” dat ze vorige keer stemmen was gaan zoeken ter rechterzijde. Het politieke verhaal werd nu dat er een getalsmatige progressieve meerderheid was door het optellen van de verkozenen van de linkse partijen PSC, Barcelona en Comu en ERC, en dat de Barcelonezen dus hadden
gekozen voor een uitgesproken progressief bestuur. Dit dan uiteraard met voorbijgaan aan de verschillen tussen die partijen die er wel degelijk zijn. Ook de brandende drang om zelf de burgemeesterspost in handen te krijgen bij Jaume Collboni, kandidaat van de socialistische PSC, de Catalaanse onderaannemer van de Spaanse socialisten van Pedro Sanchez, werd daarbij even niet in aanmerking genomen. Hetzelfde geldt voor de streek die Colau vorige keer met ERC had uitgehaald. Ook in deze coalitie zag Colau zichzelf uiteraard in de burgemeesterszetel.

Haar laatste voorstel neemt stilaan de allures aan van een vaudeville: als het niet lukt om drie linkse partijen samen te brengen met haar als burgemeester, dan lukt het misschien wel als de PSC en ERC ook de burgemeester mogen leveren, moet ze gedacht hebben. Waarop ze het voorstel deed om met drie te besturen onder een afwisselend burgemeesterschap: elk van de drie partijen mag dan in de komende bestuursperiode een tijdje de burgemeester leveren. Beter nog een stukje van de tijd burgemeester, dan helemaal niet meer, leek de redenering. 

Politiek is simpel, zei u?

Zelfs in het politieke wereldje van Barcelona staat men te kijken van zoveel opportunisme. De PSC liet er geen gras over groeien om dit voorstel als onwerkbaar af te schieten, terwijl ERC bij de bekendmaking ervan nuchter opmerkte nog zelfs niet officieel op de hoogte gebracht te zijn. Het heeft wat weg van hoe een olifant zich gedraagt in een porseleinwinkel.

Wordt Xavier Trias nu op de wettelijk bepaalde datum volgend weekend de nieuwe burgemeester van Barcelona? De kans lijkt groot, maar er kunnen nog obstakels opduiken. De staatsnationale, ultrarechtse partij Vox kan nog voor uitstel tot 7 juli zorgen, door gebruik te maken van enkele wettelijke proceduremogelijkheden. Van socialistische zijde (PSC) wordt er dan weer op gehamerd dat de staatsnationale rechtse Partido Popular haar stemmen moet geven aan Collboni, de socialistische kandidaat. Die zou zo burgemeester kunnen worden én op die manier vermijden dat de belangrijke burgemeesterspost van Barcelona na acht jaar intermezzo weer in handen van de independentisten zou komen. Daarmee zou de rechtse PP dan wel een meer linkse burgemeester dan de centrist Trias in het zadel helpen.

Politiek is simpel, zei u? 

In alle geval, na komend weekend weten we toch al iets meer.

Ada Colau.
  • ONAF, het ledenmagazine van de VVB

    ONAF voorpagina september 2024
    ONAF voorpagina september 2024
  • Categorieën

  • Bekijk hier de cartoons van Van Mol

  • Archief nieuwsberichten

  • Ondertussen in Barcelona

    Deel dit bericht op uw sociale mediakanalen of verzend de link met een E-post bericht.

    Facebook
    Twitter
    LinkedIn
    Pinterest
    Telegram
    WhatsApp
    E-Post

    De Vlaamse Volksbeweging een duwtje in de rug geven? Uw steun zorgt ervoor dat de Vlaamse Volksbeweging haar werk kan blijven uitvoeren. Bovendien krijg je jaarlijks vanaf een bedrag van €40 een fiscaal attest.

    0
    Geen producten in je winkelwagen.