Her woord van de voorzitter
Vlaamse vrienden
Het einde van 2024 komt stilaan in zicht. Doorheen het afgelopen jaar heeft de VVB een druk, maar vooral boeiend traject doorlopen. Wat het naar buiten treden van en met de vereniging betreft kunnen we onder andere terugblikken op:
– een geslaagde nationale nieuwjaarsreceptie in het Antwerpse Provinciehuis in januari;
– het eerste VVB-jongerencongres sinds jaren in maart, gevolgd door een succesvolle
bevlaggingsactie tijdens de Ronde van Vlaanderen;
– de lancering in Mechelen en Aalst van ons lopende project inzake de onafhankelijkheidsbarometer, waarmee we in het nieuwe jaar verder aan de slag zullen gaan;
– onze traditionele en vlot verlopen nationale 11 juliviering in Brussel;
– onze verschijning op de IJzerwake, waarmee we de nationale media haalden;
– de verspreiding van onze standpunten in kranten als De Standaard en Het Belang van
Limburg;
– onze actieve deelname aan de Diada in Catalonië en een internationaal congres in Schotland;
– een ludieke actie aan het MR-secretariaat in Brussel;
– alweer een geslaagde editie van de jaarlijkse uitreiking van de LOF-prijs der Nederlandse taal.
Deze nationale inspanningen zouden natuurlijk onmogelijk geweest zijn zonder de tomeloze inzet van talloze vrijwilligers doorheen het Vlaamse land. De maandelijks in dit blad opgenomen aankondigingen en verslagen van lokale activiteiten bewijzen dat de VVB-afdelingen goed beseffen op welke relevante maatschappelijke vraagstukken te focussen.
Ook achter de schermen werd enorm hard gewerkt. Het is nog even wachten op een definitieve uitslag, maar we zijn erin geslaagd om tijdig ons remediëringstraject af te ronden en een beleidsplan voor de periode 2026-2030 in te dienen. Hierbij wil ik dan ook uitdrukkelijk de leden van het bestuursorgaan en de algemene vergadering bedanken die hier actief aan hebben meegewerkt.
Ten slotte hebben we vanwege de Vlaamse overheid groen licht gekregen om een nieuw project uit te rollen aangaande de taal(wan)toestanden in de Brusselse ziekenhuizen. Hierdoor zijn we in staat om over te gaan tot de aanwerving van een nieuwe werkkracht. Aan de hand van dit project zullen we niet alleen met woorden, maar ook met daden bewijzen dat de Vlaamse Volksbeweging dé vereniging is die de belangen van de Vlamingen behartigt. Dit geldt natuurlijk voor het hele Vlaamse land, maar zeker in Brussel en in de Vlaamse Rand!
Kortom: we hebben niet stilgezeten.
De combinatie van het bovenstaande heeft ertoe geleid dat we sinds jaren eindelijk weer een lichte stijging van ons ledenaantal mogen vaststellen.
Hier klinken we graag op met al onze leden en sympathisanten. Daarom lanceer ik hierbij graag een warme oproep om aanwezig te tekenen op onze nationale nieuwjaarsreceptie in Bruggeop zaterdag 18 januari 2025. Praktische informatie hieromtrent kunnen jullie terugvinden op de eerstvolgende pagina’s.
Dan rest mij nog enkel jullie allemaal een warm jaareinde toe te wensen en vanzelfsprekend een strijdbaar 2025. Tot in Brugge!
Michael Discart
Voorzitter VVB
Meer van onze voorzitter
Het woord van de voorzitter – uit ONAF september 2024
Her woord van de voorzitter Beste lezers, Wie de Vlaamse Volksbeweging kent, begrijpt dat onze vereniging steeds een bepaald evenwicht in haar werking dient te
Het woord van de voorzitter – uit ONAF juli 2024
“De verkiezingsuitslag moet leiden naar meer Vlaamse autonomie, zegt Michael Discart van de Vlaamse Volksbeweging.” Zo las het begin van een telefonisch afgenomen interview in De Standaard (10/06/2024), dat een dag na de verkiezingen verscheen. Omwille van onze bedoeling om weer een relevante stem te worden in het politiek-maatschappelijk debat, slaan wij dergelijke kansen om onze visie over de noodzaak van Vlaamse onafhankelijkheid met de samenleving te delen natuurlijk niet af.
Deel dit bericht op uw sociale media