DE BRUSSELSE POST

Op het moment dat de onderhandelaars nog steeds op zoek zijn naar gesprekspartners voor een mogelijke toekomstige regering reiken de VVB en het VKB graag wat inhoud aan. Hierbij dan ook het artikel van VKB-voorzitter Bernard Daelemans, dat eerder deze maand verscheen in Grondvest. Daarin wordt uitgelegd waarom het een beter idee is om gezondheidszorg over te dragen naar de gemeenschappen eerder dan naar de gewesten.

Uiteraard kan daarbij geen sprake zijn van overdracht van bevoegdheden zonder bijhorende middelen.

Er valt ook wat te zeggen voor het uitbreiden van de bevoegdheid van de Brusselse vice-gouverneur. Zodat die, eindelijk, benoemingen in strijd met de taalwetgeving kan vernietigen in plaats van ze slechts kortstondig te kunnen schorsen.

Iets wat alvast kan zonder bijzondere meerderheden en zelfs zonder veel schrijfwerk, het volstaat om terug te grijpen naar het wetsvoorstel dat vorige legislatuur werd ingediend door Hendrik Vuye en Veerle Wouters.

Bernard Daelemans

Bernard Daelemans

VKB voorzitter

Gezondheidszorg naar de Vlaamse Gemeenschap, niét naar het Brussels Gewest

Door de coronacrisis is het nu wel doorgedrongen dat de ongerijmde versnippering van bevoegdheden in de gezondheidszorg en oude- renzorg bepaald niet bijdraagt tot efficiënt beleid en duidelijke com- municatie. Zowaar vond minister Alexander De Croo (open vld) het nodig om opeens te gaan pleiten voor een herfederalisering van be- voegdheden die zijn partij nog geen tien jaar geleden gedeeltelijk bij de deelstaten heeft gelegd. PS-voorzitter Paul Magnette begroette het nieuwe ‘politiek feit’ in Vlaanderen met gespeeld enthousiasme – in werkelijkheid zit niemand in Wallonië te wachten op het amputeren van de eigen bevoegdheden.

De Croo kreeg de wind van voor uit de eigen achterban. Niet minder dan tien oud-voorzitters van het Liberaal Vlaams Studentenverbond namen zijn uitlatingen op de korrel in een opiniebijdrage die in De Standaard verscheen. Toch deed vooral de stellingname van Margot Cloet van Zorgnet-Icuro, dat de bevoegdheden in de zorg allemaal naar de gewesten moeten gaan, de Spielereien rond een herfederalisering prompt verstommen. Zorgnet-Icuro overkoepelt 775 zorginstel- lingen die samen 130.000 personeelsleden tewerkstellen.

De herfederaliseringspiste lijkt daarmee eens en voorgoed afge- blokt. Toch is dit lang niet het einde van het debat. Twee aspecten zijn immers problematisch in het standpunt van Cloet: ten eerste wil ze de financiering van de zorg federaal houden en ten tweede wil ze de bevoegdheid niet aan de gemeenschappen maar aan de gewesten overdragen.

Het spreekt voor zich dat, als de financiering niet mee verhuist naar de deelstaten, er van een echte beleidsautonomie geen sprake is. Dan blijven we steken in een halfslachtige situatie.

Als Vlaams Komitee voor Brussel zijn we bovendien tégen een overdracht naar de gewesten. Gezondheidszorg is bij uitstek een ‘persoonsgebonden’ aangelegenheid en die behoort bij de gemeenschappen te komen. Het is weinig geweten maar het concept ‘persoonsgebonden’ materies is oorspronkelijk uitgedacht, precies met de Brusselse toestanden in de zorg voor ogen. Het is dankzij deze institutionele vondst dat het mogelijk werd een Vlaams ziekenhuis in Brussel op te richten, namelijk het UZ van de VUB in Jette.

Het is het enige ziekenhuis in Brussel dat perfect tweetalig (en in feite drietalig) is. De zogenaamde ‘bicommunautaire’ ziekenhuizen, die onder het bestuur van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest vallen (meer bepaald van de GGC -Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie), zijn in de verste verte niet tweetalig.

Gezondheidszorg naar de Vlaamse Gemeenschap niét naar het Brussels Gewest

Dat geldt evenzeer voor de voormalige Franstalige rusthuizen die niet lang geleden naar diezelfde GGC ‘ingekanteld’ zijn.

Het is perfect mogelijk om de volledige zorgbevoegdheid in Brussel aan Vlaanderen (en de Franse Gemeenschap) over te dragen, met inbegrip van de financiering. De Brusselaars zouden dan een keuze moeten maken tussen een Vlaams en een Franstalig verzekeringsstelsel. Ruim twintig jaar geleden organiseerde het Vlaams Komitee voor Brussel hier al een studiedag over die plaatsvond aan de KUB. Het model werd verdedigd door professor Sociale Zekerheidsrecht Danny Pieters (KU- Leuven), die dit vandaag opnieuw ter harte neemt in een interview met Meervoud.

Op die studiedag in 1998 sprak ook Steven Vanackere, die toen de kabinetschef was van minister Jos Chabert (CD&V), en later zelf Vlaams minister van Welzijn werd. Hij pleitte, als medewerker van een Brussels minister, uitdrukkelijk tégen een overdracht van de ziekteverzekering naar het Brussels Gewest. ‘Small is beautiful’ gaat niet altijd op, stelde hij, en daarmee volgde hij de pleidooien op die studiedag om de Brusselse Vlamingen te laten aansluiten bij het Vlaamse gezondheidsbeleid, ook op het vlak van de ziekteverzekering.

Dit is ook de beleidslijn geweest van CD&V, tot Wouter Beke in 2011 akkoord ging om het kindergeld in Brussel aan de GGC toe te vertrouwen. Dit is een betreurenswaardige miskleun geweest en we pleiten er met het VKB sterk voor om deze fout niet te herhalen wat betreft de institutionele herschikkingen in de gezondheidszorg.

Deel dit bericht op uw sociale mediakanalen of verzend de link met een E-post bericht.

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest
Telegram
WhatsApp
E-Post

De Vlaamse Volksbeweging een duwtje in de rug geven? Uw steun zorgt ervoor dat de Vlaamse Volksbeweging haar werk kan blijven uitvoeren. Bovendien krijg je jaarlijks vanaf een bedrag van €40 een fiscaal attest.

0
Geen producten in je winkelwagen.